Dış Kaynaklı Proje Süreçleri Yönetim Sistemi
Arı F. (Araştırmacı), Armutak E., Üstün alkan F., Aktaş A., Gürel gürevin E., Zeybek Ş.
Çalışmamızda, deneysel kanser modelinde kullanılan Doksorubisin’in tedavi dozu ve azaltılmış dozunu, anti-otofajik etkisi olan Klorokin ile kombine ederek proliferasyon, apoptozis ve otofaji üzerine etkisinin in vitro ve in vivo olarak araştırılması amaçlanmıştır.
Kanser tedavisinde bugüne kadar kullanıma giren birçok yeni ilaç ve yönteme rağmen, halen tam bir başarı elde edilememiştir. Bu yüzden yeni tedavilerin geliştirilmesi önem arz etmektedir. Son yıllarda çalışmalardan elde edilen sonuçlarda, otofaji anormalliklerinin kanser, enfeksiyon hastalıkları ve nörodejeneratif hastalıklar gibi önemli sağlık sorunlarının sebepleri arasında yer aldığı belirtilmektedir. Deneysel ve klinik uygulamalarda anti-otofajik maddelerle anti-kanser ilaçlarının kombine edilmesi yeni bir yaklaşımdır. Klorokin ile yapılan kombinasyondaki amaç, kemoterapötik ilaç dozunu azaltırken, ilacın tümör üzerine olan anti-proliferatif etkinliğini arttırmaktır.
Çalışmamızda, Doksorubisin ve Klorokin’in bireysel ve kombine kullanımlarının in vitro olarak Ehrlich Ascites Karsinoma (EAC) hücreleri üzerindeki anti-proliferatif etkileri, hücre viabilitesinin belirlenmesi esasına dayanan MTT ve ATP canlılık testleri ile saptanacaktır. Hücre kültüründe apoptozis ve otofaji belirteçleri western blot yöntemiyle belirlenecektir. pAkt, pPRAS40 ve p70S6K seviyeleri, BioSource ve Luminex Bio-Plex sistemleri kullanılarak tespit edilecektir. In vivo değerlendirme için, fare EAC meme tümöründe PCNA, aktif kaspaz-3, aktif kaspaz-7, ATG5, LC3-I, LC3-II ve Akt/PTEN immünohistokimya ve western blot yöntemleriyle incelenecek, böylece tümör büyüklüğü ile apoptozis, proliferasyon ve otofaji ilişkisi değerlendirilecektir. Ayrıca, apoptozis TUNEL yöntemiyle de gösterilecektir. Sonuç olarak, çalışmamızda in vitro ve in vivo değerlendirmeler yapılacaktır